Waarom wordt een hamburger zo genoemd?
Hamburgers worden vandaag de dag beschouwd als onmisbare gerechten om te barbecueën. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, wordt burgers niet gemaakt van ham, maar van rundvlees. Rundvlees burgers worden bereid door rundergehakt en toppings naar keuze tussen de broodjes te plaatsen. Om optimaal van een hamburger te genieten, is het aan te bevelen deze warm te serveren. Naar verluidt vindt de naam hamburger zijn oorsprong in Hamburg, de op een na grootste stad van Duitsland. In 1847 aten zeelieden die reisden tussen Duitsland en Amerika meestal een “Hamburg steak”, die was gemaakt van gebakken biefstuk. Toen Duitsers naar Amerika verhuisden, brachten ze deze delicatesse mee. Een andere theorie is dat de hamburger is vernoemd naar de stad Hamburger in de staat New York, en niet naar de stad Hamburg in Duitsland.
Waarom worden hamburgers geen rundvleesburgers genoemd?
Hamburgers worden geen rundvlees burgers genoemd, omdat de hamburger van oorsprong en traditioneel gemaakt is van rundvlees. Dus als mensen ‘hamburger’ zeggen, zou het automatisch om een hamburger gaan waarbij rundvlees wordt gebruikt. Naarmate de populariteit van hamburgers toenam, begonnen mensen ermee te experimenteren om aan hun eigen specifieke smaak, behoeften en andere wensen te voldoen. Sommige mensen begonnen verschillende soorten vlees te gebruiken om hamburgers te maken. Omdat varkensvlees bijvoorbeeld relatief goedkoper is dan rundvlees, gebruiken sommige mensen varkensvlees om burgers te maken. Anderen gebruiken kip-, kalkoen- en lamsvlees om hun versie van dit gerecht te maken.
Is het beter om hamburgers op de bbq te zetten of te braden?
Goede vraag. We geven je alvast het volgende mee ter overdenking:
- Hamburgers drogen uit op een grill. Een goed gemaakte hamburger is omringd met vet, dat tijdens het bakken of grillen zal smelten. Op een grill verlies je dit kostbare vet als het tussen de roosters valt. Kies je ervoor je hamburgervlees te gourmetten of te bakken in de pan, dan schroeit de burger in zijn eigen gesmolten vet, waardoor het vlees extra sappig blijft.
- Je krijgt geen goede schroei. Inderdaad, gearceerde grillstrepen zijn esthetisch aantrekkelijk. Maar eigenlijk zal niemand aandacht schenken aan de char van je burger, als het eenmaal omhuld is met kaas en ingeklemd zit tussen een sesamzaad broodje. Een goede gietijzeren koekenpan geeft je de hele patina van knapperige goedheid.
- Je moet het vlees bij elkaar zien te houden. De beste burgerpasteitjes zijn immers degenen die amper gevormd zijn. De buitenkant wordt krokanter, ze behouden het sap beter en, belangrijker nog, ze blijven mals. Tegen de tijd dat je rundergehaktpasteitjes voldoende zijn bewerkt om op een grillrooster te blijven staan, zullen ze rubberachtig zijn. Wil je dus de best mogelijke hamburgers, grijp dan naar het gietijzer om te gourmetten.
Wat is er zo speciaal aan de black angus burger?
Angus-runderen zijn speciaal in vergelijking met andere rassen, maar hoe verhoudt dit vlees zich tot het vlees van andere rassen? Laten we eens kijken of Angus-beef echt de hype waard is. Gecertificeerde Angus Beef-normen werden in 1978 ontwikkeld om een bepaald niveau van malsheid, leeftijd en kleur aan te geven voor het vlees dat in aanmerking kwam voor het Angus-Beef-label. Angus Beef staat bekend om zijn fijn gemarmerde vlees. Dit betekent dat het vet gelijkmatig wordt verspreid over het stuk vlees. Deze marmeringseigenschap van Angus-runderen zorgt meestal voor malser, sappiger en smaakvoller vlees dan die van andere rassen. Er zijn verschillende categorieën en labels voor de kwaliteit van Angus Beef, waaruit blijkt dat niet allemaal gelijk zijn. Gecertificeerd Angus Beef is bijvoorbeeld de hoogste kwaliteit vanwege alle strenge normen waaraan het moet voldoen om het label te verdienen. De termen hiervoor zijn: prime, choice en select. Prime is vlees van de hoogste kwaliteit, daarom is het beste stuk vlees dat je zou kunnen krijgen: “Certified Angus Prime”. Nu weet je echt waar de hele black angus burger hype om gaat. De volgende keer dat je naar de vleeswinkel van je plaatselijke supermarkt loopt, kun je gemakkelijk het beste hamburgervlees selecteren.
Bak je een hamburger rare of medium rare?
Vanuit gezondheidsoogpunt is hitte de beste manier om mogelijke besmetting met bacteriën en een mogelijke voedselvergiftiging te elimineren. Er wordt aangenomen dat bij een temperatuur van 65º de meerderheid van de micro-organismen sterft. Voor een homogene decontaminatie moet het midden van de hamburger dit punt minimaal vijf minuten bereiken. Op deze manier is het bij een onvoldoende verhitte hamburger moeilijker te garanderen dat er helemaal geen contaminatie heeft plaatsgehad. Het risico op voedselvergiftiging wordt niet geëlimineerd als de temperatuur van 65-70º niet wordt bereikt. Pas bij deze hitte wordt het vlees als een redelijk gekookte hamburger beschouwd. Vooral als de kok in direct contact is geweest met onder andere sporen van ontlasting zonder zijn handen te wassen, en dat is helaas iets dat we niet kunnen verifiëren. Daarom zijn onvoldoende verhitte hamburgers gevaarlijk. Waarom geven veel mensen er toch de voorkeur aan? Ongetwijfeld vanwege de smaak. Hoe minder gaar de hamburger is, hoe minder verlies van sappen en vet het zal vertonen. Het is precies deze combinatie van gehaktsappen met spiervezels en hemoglobine, met vet en koolhydraten die een zeer smakelijke hamburger maakt. Het probleem met te gaar gebakken hamburgers is, zoals je kunt raden, dat ze hun sponsachtige textuur verliezen en daardoor ook hun vermogen om vocht en vet vast te houden. Maar in gezondheidsopzicht zijn ze wel veiliger.
Hoe maak je een veilige, maar toch sappige hamburger?
Er kunnen uitstekende hamburgers worden gemaakt die praktisch 100% voedselveilig zijn en waarin alle smaak van hun sap is geconcentreerd. In feite is dit het geheim van de hamburgermeesters. Natuurlijk gaat het om de kwaliteit van het vlees, maar ook om de techniek die we gebruiken. In dit verband zullen we op zoek gaan naar de meest malse en zachte sneden die een acceptabel vetpercentage hebben. Het combineren van rundvlees met een deel van vet gesneden varkensvlees kan de smaak ten goede komen. De volgende stap is om te proberen het vlees niet te veel te hakken: een paar keer door de vleesmolen is voldoende en als het er maar één kan zijn die wordt gecombineerd met intensief kneden, des te beter. Het gaat erom dat het vlees zelf de structuur heeft om het sap en vet vast te houden. Dan komt het verzegelingsproces. Hoewel de effectiviteit ervan bij experts twijfel oproept, lijdt het geen twijfel dat het bruinen van vlees op zijn minst de smaak verbetert. Afgezien van de barbecue is de meest gekozen methode de grill, maar vermijd zoveel mogelijk direct contact van het vlees met het hete ijzer.
